De organisatie had vooraf aan het toernooi voor een lunch gezorgd: 3 soorten soep, belegde broodjes, croissantjes en aan de pitamientjes was ook gedacht: banaan, peer of appel. Dus al-met-al een goed verzorgde lunch, waar niemand iets tekort kwam.
Het weer was zoals al de gehele maand april: wisselvallig en grillig: april-doet-wat-ie-wil en zo ook vandaag, met een hagelbui aan toe. De 4 veldjes waren uitgezet op het vorig jaar nieuw aangelegde kunstgras op het hoofdveld. De wedstrijden zouden 12 minuten duren. Vandaag zou er in 2 poules van 5 teams en 1 poule van 4 teams gestreden worden. De poules van 5 teams leverden 3 teams en de poule van 4 teams leverde 2 teams voor de winnaarsronde. Zodat er in kwartfinales, halve finales en een plek om de 3e en 4e plek en uiteraard een finale om de winnaar en de nummer 2 te kunnen bepalen van dit toernooi. De overige teams speelden in de verliezersronde.
Voor Vitesse’63 waren aanwezig Jeene Keizer, Luuk Vos, Henk van Dijk, John van Dijk, Marinus Veld, Jos Kok en André Keizer. Daan van der Sleen van H.Z.V.V. was als gastspeler om een 8-tal te vormen. Vorig jaar eindigden we op het podium, nl. 3e. Dus was er nu alles aan gelegen om dit minimaal te evenaren.
De 3 tegenstanders in onze poule waren achtereenvolgens: F.C. Meppel, F.C. Samen Sterk en s.v. OWIOS. De eerste tegenstander was een bekende vanuit de competitie, de andere 2 teams waren voor ons onbekend, maar dat is juist altijd weer leuk en uitdagend om tegen nieuwe teams te spelen.
De eerste wedstrijd speelden we tegen F.C. Meppel. Een geduchte tegenstander, gelet op de resultaten in de competitie: gelijkspel en een nipte 2-1- overwinning. Dus we waren gewaarschuwd. Uniek experiment was dat we zonder scheidsrechter hebben gespeeld, hetgeen we in het nieuwe seizoen in de informele competitie ook gaan doen, wat besloten is tijdens een evaluatie van de afgelopen competitie. We begonnen de wedstrijd zoals we eigenlijk altijd proberen te doen: vanuit een gesloten verdediging de aanval te bereiken via goed combinatiespel. Het weer was zoals reeds eerder vermeld niet ideaal, maar ja, de tegenstander heeft hetzelfde euvel. Toch konden we met enige regelmaat er mooi doorheen combineren, hetgeen ook de verdiende 1-0 opleverde halverwege de wedstrijd met een ouderwets puntertje. Hierna drong F.C. Meppel wel aan maar kwamen niet tot scoren, zodat de eerste 3 punten in de pocket waren.
Onze volgende opponent was F.C. Samen Sterk. Een team met relatief veel dames in de gelederen en zij benaderden het spelletje Walking Football waar het voor bedoeld was: blijven bewegen, ook op latere leeftijd. Van deze tegenstander hadden we dan ook niet veel te duchten (met alle respect) en wonnen dan ook met een eclatante 9-0.
De laatste wedstrijd in de poule ging bepalen wie de poule ging winnen, want s.v. OWIOS had 4 punten verzameld in hun eerste 2 wedstrijden. We kwamen al vrij snel op voorsprong en het was nu kwestie van de wedstrijd uit te spelen, maar dat wil dit seizoen niet altijd even goed lukken en ook nu weer werd een breedtepass onderschept en werd de gelijkmaker op het scorebord geschoten. De tegenstander drukte ons naar achteren om de wedstrijd alsnog te winnen. Met wat kunst-en-vliegwerk lukte het ons om de 1-1 over de eindstreep te brengen.
Hierna volgde een korte pauze om de organisatie de gelegenheid te geven om het vervolgschema in elkaar te zetten. In deze pauze was voor ons de beurt om een side-evenement te spelen: sjoelen en curling, natuurlijk met voetballen. Sjoelen ging ons redelijk goed af, met curling hadden we iets meer moeite, maar wel leuk dat zulke spelletjes naast het voetbal worden georganiseerd.
Voor ons kwam Go Ahead Eagles als tegenstander uit de bus in de kwartfinale. Een ploeg waar we door zijn uitgenodigd op het 2e Hanze Steden toernooi 15 mei a.s.
Deze wedstrijd moest onder erbarmelijke weersomstandigheden worden gespeeld: hagelbuien en/of regen met veel wind. Wel een leuke tegenstander om tegen te voetballen, maar wat we ook probeerden het lukte dus niet om te scoren deze wedstrijd en aangezien we voor de 3e keer de nul hielden vandaag eindigde de wedstrijd zoals die begon 0-0. Penalty´s moesten de beslissing geven en de regel was als 1 van de 2 teams een strafschop miste dan was het beslist. Aangezien de speler van Go Ahead Eagles bij de-eerste-de-beste penalty de bal op de paal schoot was het aan Vitesse ´63 de taak om direct de wedstrijd te beslissen, hetgeen ook gebeurde: feilloos in het midden van het doel. Dus we konden ons gaan opmaken voor de halve finale. De tegenstander konden we bekijken en moest uit de wedstrijd SDC Putten – F.C. Twente komen, ook hier moesten penalty´s beslissing brengen en F.C. Twente trok aan hert langste eind.
De halve finale tegen F.C. Twente moest gaan bepalen of we hoger zouden eindigen dan vorig jaar of dat we wederom om de 3e en 4e plaats moesten gaan strijden. Heel veel kansen, met ballen op de paal en zelfs een ziedend schot welke rakelings naast ging, maar hierbij raakte Henk van Dijk wel geblesseerd en moest de laatste wedstrijd aan zich voorbij laten gaan. En zoals de ongeschreven voetbalwet zegt: scoor jezelf niet uit de vele kansen, dan scoort de tegenstander wel en zo geschiedde. Een onterechte nederlaag, zo ook de tegenstander beaamde, maar ja, dan moet je de kansen benutten.
Onze 6e en laatste wedstrijd ging dus wederom de 3e en 4e plaats. De tegenstander was een bekende: HHC Hardenberg. In de competitie hadden we 2x ruim van ze gewonnen, maar je merkt wel dat regelmatig wedstrijden spelen in competitieverband zijn vruchten afwerpt want we hadden dit keer de grootste moeite om tot scoren te komen. Slechts 1 maal wisten we het net te vinden met een schot welke door een mêlee van benen in het doel belandde. En aangezien we wederom de 0 achterin hielden, legden we wederom beslag op een mooie 3e plaats.
Vanzelfsprekend was er nog een bijzonder gezellige derde helft waarin de prijzen werden uitgedeeld. Waarna er nog gezellig werd nagetafeld.
Wij kijken uit naar ons volgende toernooi op 15 mei bij Go Ahead Eagles in Deventer met ook daar vanzelfsprekend weer een aantal aansprekende Walking Football teams.
Verslag
André Keizer
